Eerst was ik nog niet geboren, intussen ben ik al een flink baasje. Je volgt mijn prille leventje maar mee als je wil...
dinsdag, maart 09, 2004
Uitbreiding In de zomer kwam het fantastische nieuws dat er gezinsuitbreiding op komst was. En Wannes was nog maar een jaartje. Intussen winter en zes weken te vroeg : Ferre ! Op 12 februari vond het kleine hummeltje dat het al genoeg geweest was en hij wilde die lawaaimaker die hij altijd in de buik hoorde, nu ook es gaan ontmoeten. Zes weken te vroeg, da's niet weinig. Beetje ademhalingsproblemen, but other than that, een leuk, flink baasje. Dikke twee weken op neonathologie en dan eindelijk naar huis. De kennismaking met die lawaaimaker is prima verlopen. Wannes aait liefjes over het hoofdje van broertje en als iedereen over de wieg en de baby buigt, staat hij verstomd dat een ander even met de aandacht gaat lopen. Hoe hij daarop moet reageren, lijkt ie zelf nog niet helemaal te weten, maar daar komt ie wel achter. Wannes loopt, lacht, speelt, reageert, ontdekt. Het is een fijne leeftijd. Maar nog even wachten voor hij met broer Ferre kan spelen... . Geduld, lieve wannes, geduld...
Eerste stap ! Donderdag 15 mei heeft wannes voor t eerst gestapt. Zelfstandig, zonder hulp, een paar eerste pasjes. Hij loopt nog geen marathon, hij valt nog meer dan dat ie stapt, maar hij kàn stappen. Hij weet overigens ook al precies hoe een gsm werkt (als ie belt, hou je 'm aan je oor), en heel voorzichtig zegt ie buhbuh tegen mama én papa. Flink toch !
Pasen ! Intussen 10 maanden later. We hebben het stadium gehad van drinken-en-slapen, we hebben het stadium gehad van drinken-slapen-en-huilen, daarna kwam slapen en kijken, slapen en lachen, slapen en krijsen, slapen en rechtopzitten, uiteindelijk zelfs slapen en kruipen. Eerst achterwaarts, uiteindelijk ook voorwaarts. Nu is het stadium van spelen, kijken, brabbelen en proberen stappen aangebroken. Binnenkort is niks meer veilig. Geen tafelpunt, geen tafelkleed, niks nog dat op tafel staat, niks nog dat niet vast staat. Binnenkort begint wannes-de-schone te stappen, ik ben er zeker van. Wannes herkent al mensen, en lacht en als je hem twee grote vingers geeft, stapt hij voor je uit. Het systeem van paaseieren rapen, snapt het baasje nog niet, maar als de beste weet hij mijn hart te stelen...
Rechtop ! Onze allerliefste wannes die intussen al is uitgegroeid tot een geweldig schattig baasje, zit al rechtop ! Hij is nu een half jaar oud, en doet niets liever dan een hele dag liggen lachen. Hoewel, liggen lachen is wat overdreven. Sinds het meneerke rechtop kàn zitten, is dat zijn favoriete houding geworden. En gillen dat hij kan ! Pfff, een grappige krijser hoor. En al met twee tandjes ! Het gaat vooruit...
Kijk ! Dit is 'm ! Vier dagen oud en zoooooo liefjes ! Je zou er toch meteen verliefd op worden? Ladies, watch out, Wannes is on his way ! Volgens mij wordt het een ladykiller.
Wannes ! Jefke is geboren ! Vandaag! Vanmorgen ! En plots heet Jefke Wannes. Een zoon dus... Een prachtige baby, echt een wolk van een kind. 53 centimeter, 3.630 gram. Tien vingers, tien tenen en een ongelooflijk snoezig neusje. Niet te geloven, zo mooi is ie.
Gitte en Roel waren aan zee de afgelopen dagen. Vanmorgen om 7.01 uur brak het vruchtwater en hals over kop zijn ze -over de pechstrook want files- naar Antwerpen gereden. Daar om half negen gearriveerd, een kwartier later naar het operatiekwartier, want keizersnede want stuitligging, en om tien voor tien vanmorgen is Wannes geboren. Ik heb hem vanmiddag al even gezien maar ik ren er nu opnieuw naartoe. Tot morgen !
Verjaardag Het staat vast: op vijftien juli wordt Jefke geboren. Gitte is nu bijna negen maanden zwanger en Jefke heeft zich nog steeds niet gedraaid. Hij ligt in stuitligging en da's niet ideaal om al te bevallen. Vandaar is nu maar besloten om Jefke ter wereld te brengen met een keizersnee. Dat wil zeggen: we weten op voorhand al zijn verjaardag. Mooie datum vind ik. 15 juli. Klinkt wel aardig. En we weten op voorhand wanneer Gitte naar de materniteit mag. De geboortekaartjes kunnen al gedrukt worden. Geen weeën. Heel belangrijk. Geen pijn. Met plaatselijke verdoving kan ze de bevalling helemaal bewust en topfit meemaken, en da's wel fijn. Maar het blijft natuurlijk een operatie. Hmmm. En het is wel een plotse en grote overgang voor Jefke. Zit je daar lekker opgerold in mama's buik, komen er twee in rubber verpakte handen op je af en die halen je zomaar uit dat warme nest. Maar gelukkig komt ie dan opnieuw in een warm en gelukkig nest terecht. Nu rest ons alleen nog het aftellen. Nog achttien dagen...
Gigantisch Nu heb ik niet zoveel ervaring met zwangere buiken, maar volgens mij is dit een gi-gan-ti-sche buik.... Jefke zit nu acht maanden in Gittes buik en hij blijft maar groeien. Klein probleempje wel: hij of zij ligt nog niet in de juiste positie. "Hij ligt nog in stuitligging," heet dat in de officiele termen... Geen drama, sommige baby'tjes draaien zich wat later dan de rest, maar over twee weken moet ie toch zeker gaan draaien, anders moeten we een keizersnede overwegen... Nog geen ramp natuurlijk, maar toch...
En om op een vrolijke noot te eindigen: papa roel is nu ook peter roel geworden. Zijn zus Karen is bevallen van Pieter-Jan. Donderdagochtend zag ie -met keizersnee- het levenslicht en het blijkt een braaf, mooi en vooral gezond knulletje te zijn. Proficiat aan Karen en Dirk en welkom voor het kleintje !
Jippieeee Haha, het gaat paps voor de wind. Zijn examens van vorig weekend gingen vlot en ook voor volgende week ziet het er meeeeer dan goed uit. Proficiat Roel ! We blijven duimen. Zaterdag twee praktijkvakken, zondag drie theorievakken, right?
Succes ! Papa Roel begint dit weekend aan een lange reeks van examens voor zijn ostepathie-cursus. We wensen hem veel succes. Maar we weten dat hij het wel haalt... :-)
Oei Hmmm. Niet zo'n beste toestand in de zwangerschap. Gitte is moe, zware benen, kortademig, had zelfs al wat ontsluiting ! Ze is vrijdag halsoverkop naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar een klein uurtje aan de monitor gelegen. Jefke werd nauwgezet gevolgd, maar uiteindelijk is alles prima. Gezonde hartslag, goed beweeglijk, lange benen (!) en gaf geen contracties meer. Nu is haar wel rust voorgeschreven. De stress over geboortekaartjes, kinderkamer, suikerbonen moet ze maar laten varen en hup, de voeten omhoog leggen. Een goeie twee weken moet ze nu thuisblijven. Rust en niets dan rust.... *jaloers*
Nieuw systeem Het weblog van Jefke heeft een nieuw commentingsysteem. Nog steeds hetzelfde yaccs eigenlijk (voor de kenners) maar het komt er op neer dat je nu ook kan zien wat je schrijft als je commentaar geeft. Altijd handig nietwaar.
Ik vrees wel dat de vorige comments verdwenen zijn, misschien vind ik ze nog terug in cyberspace, maar voorlopig nog niet. Niet dat het er zo ontelbaar veel waren natuurlijk he ;-) !
Goed. Commentaar is welkom. En handig vanaf nu...
Mooie buik Mama was eerst wat ongerust omdat ze de zwangerschap niet 'zag', maar die onrust moet nu volledig verdwenen zijn. Ze heeft een buik en wat voor een ! Ik vind haar heeel mooi zwanger. Jefke zit helemaal vooraan in d'r buik en daar zit ie blijkbaar goed. We zijn intussen wel al beginnen aftellen. Bijna midden mei nu, dat wil zeggen dat we nog ... 2 maanden en een half geduld moeten oefenen. Geduld is niet mijn sterkste kant, maar ik kan er zo weinig aan veranderen, he... Eerst moet mama's buik nog wat opzwellen...
Jef in cyber Wisten jullie trouwens dat Jefke ook al in cyberspace circuleert? Niet alleen op dit log, maar ook postsgewijs. Jefke kan e-mail ontvangen op jefkegoevaerts@yahoo.com
Al een tijdje trouwens, maar hij kreeg alleen nog maar junk mail.... Poehoe...
Dus nu, met z'n allen: al jullie boodschappen, groot of klein, maileuuuuh !
Toeval Gaat tante Katrien op een doordeweekse zondagavond naar de film. Ze loopt de filmzaal binnen, overlegt even waar te zullen gaan zitten en loopt vervolgens de trappen op, richting twee vrije plekjes. We gaan zitten en ik zeg nog dat ik op de hoek wil zitten en klinkt daar ineens een stem: "En waarom wil je niet hier zitten?" Onze Roel toch wel zeker?! Met Gitte! Ongelooflijk, he. Ze zaten met z'n tweetjes, (of drietjes, zo u wil) in dezelfde filmzaal, een rij voor degene waar ik wilde gaan zitten... Ik was er begot niet goed van. Zoveel toeval... Dezelfde film, dezelfde vertoning en praktisch dezelfde rij... 't Werd dus dubbel gezellig. En een goeie film. A beautiful mind. Alleen daarheen, zou ik zeggen !
Ik heb je gevoeld ! Hey Jefke, ik heb je gevoeld. Jaaaaaaaa, ik heb je gevoeld. Het was een wonderlijk gevoel ! Alsof je 'dag' tegen me zei. Iets als "Dag mevrouw, ik ben jefke, en ik heb begrepen dat jouw warme hand op mama's buik mijn tante wordt. Fijn zo." Zo klonk het. Zo voelde het. Ik had nog nooit eerder een baby gevoeld in iemands buik en dus heb jij me nu al wat bijgebracht. Het was een heerlijke schop tegen mijn hand... Ik ben blij dat ik je tante mag zijn !
Te vroeg Niet panikeren bij het lezen van bovenstaand titeltje, echt niet doen. Jefke zit nog steeds waar ie hoort te zitten en alles is in orde met de zwangerschap. Kwestie van je al meteen gerust te stellen. Maar mama en papa zijn wel vroegtijdig teruggekomen van vakantie. Woensdagavond al, in plaats van zondag. Slecht weer. Regen. Koud. En dat in het zonnige Spanje. Helaas. Ik vind het erg voor ze. Heel erg. Maar ik kan er zo weinig aan veranderen. Maar ze zijn er toch eens mee weggeweest hé. Volgende vakantie wordt beslist beter.
Zevenhonderd gram Voilà, c'est moi. Ik ben nu al zo groot geworden dat de dokter geen foto van mij kan maken waar ik helemààl opsta, maar goed, hier toch mijn hoofdje. Ik lig heerlijk naar de sterrenhemel te kijken en als ik dat niet doe, dan speel ik wat met de mams. Ik vind het leuk om te ontdekken dat telkens ik haar een trap geef, dat ze dan haar hand op me legt en begint te lachen. Dat vindt ze dus leuk en ga ik in het vervolg veel vaker doen. Volgens mij word ik voetballer als ik groot ben. Of voetbalster. Tante Katrien weet trouwens nog steeds niet wat ik ben. Hoedanook, we zijn nu zes maanden ver en ik weeg 700 gram. Mooi he !
Vertrokken Ik zit nu al zes maanden in mama's buik. Het wordt daar heus wel gezellig. Maar mama en papa hebben net de hele badkamer verbouwd, de kinderkamer en het terras moeten ook nog gebeuren, papa heeft ontzettend veel en hard gewerkt en ook mama heeft net een examenreeks op school achter de rug. 't Is goed geweest voor eventjes. Mams en paps zitten nu in Spanje, een goeie vijftien dagen. Rusten, zonnen, genieten.... Met mij ! De eerste vakantie met ons drietjes dus en eigenlijk ook de laatste vakantie met hun tweetjes. Na de paasvakantie komen ze terug ! Ik hoop dat ze ervan profiteren...
*Gelukkig* Mams en paps. Gelukkig met wat ik ben. Zoon of dochter, zij weten het. Ze zijn er blij mee, ze stralen. Net als die mooie lentedag. 't Wordt een mooi gezinnetje. Mama geniet nu van de zwangerschap. Ik zit nu vijf maanden en een week in haar buik. 't Is nog niet te zwaar en ze is niet meer ziek. Binnenkort beginnen ze aan mijn slaapkamertje. Maar eerst nog wat genieten.
Mama en papa weten 'het' al ! Vijf maart vandaag. Langverwachte datum. Ik zit nu al vijf maanden in mama's buik. Over de helft dus. Maar goed ook, want ik ben al vierentwintig centimeter en het begint hier al behoorlijk krap te worden vanbinnen. Maar goed, vijf maart en dus net bij de dokter geweest. Ze heeft weer met een koude gel over mama's buik gewreven en een paar foto's gemaakt. Tante Katrien zet die later wel online. Maar om een lang verhaal kort te maken, toen ik de koude gel voelde, krulde ik even in mekaar, maar nadien heb ik me heerlijk uitgestrekt en toen kon de dokter zien dat ik een .... ben. Allez, ze kon zien of ik een meisje of een jongen ben. Mama en papa willen het nog niet vertellen aan de wereld. Zelfs niet aan tante Katrien. Proper he. Tante denkt dat ik een jongen ben. Kwestie van vrouwelijke instincten die ze volgt. Slim van haar. Instincten zijn er om gevolgd te worden. Ik heb een slimme tante. Ik voel het.
De dokter kon ook zien dat ik een volle blaas heb. Nu doe ik lekker pipi in mama's buik om haar te plagen. Dat komt ervan als ze geheimen houdt voor tante Katrien. Na !
Hooi Mama is serieus ziek geweest. Ze heeft wel een week in bed gelegen met hoge koorts, een bijna-longontsteking zei de dokter. En omdat ik in mama's buik zit, neemt ze best geen geneesmiddelen en dan duurt het allemaal wat langer eer ze terug op de been is. Maar nu is ze gelukkig weer beter. Ik moet toegeven dat het inderdaad leuker is als mama wat rondloopt, want altijd maar liggen, vind ik ook maar niets. Maar nu neemt ze toch ineens weer heel veel hooi op haar vork. De badkamer is helemaal uitgebroken en een nieuwe wordt geïnstalleerd en omdat ze bij dat alles zich toch ook nuttig wil maken, is ze beginnen schilderen ! De hele hal en alle deuren heeft ze geschilderd. Op de ladder. Mijn mama. Gek he. In de plaats van leuke dingen te doen, gaat zij staan schilderen. Maar ze heeft beloofd het wat rustiger aan te doen. Ze is immers geen 21 meer he :-)... En ik denk dat ik haar ook wel wat moe begin te maken. Gisteravond is ze neergeploft in de sofa, met de voeten omhoog. Zo moet het mams !
La mama En zeg nu nog maar eens dat ik niet groei. Die kleine bolling op mama's buik, daar zit ik. En ik word nog een pak groter. Koop maar al andere - grotere- broeken mams !
Tweede foto En kijk eens aan, ik ben in een gulle bui vandaag. Nog een foto. Ditmaal een vooraanzicht: mijn hoofdje en vier ledematen. Pretty damn good, he !
Mijn eerste foto Aangenaam. Dit ben ik. Voorlopig heet ik nog Jefke, maar daar komt wellicht nog verandering in. Hier zie je al mijn hoofdje en mijn rechterarm. In zijaanzicht dus... Ik groei nog hoor, geen paniek !
Ik heb iedereen al flink laten schrikken. Op dertig november begon ik namelijk zo te groeien, dat mama verschrikkelijke pijn in de buik kreeg. Ze dacht al dat er wat met me scheelde, maar nee hoor, ik zat gewoon tegen haar blaas te schoppen en dat deed pijn. Sorry mams ! Maar nu is alles weer in orde.
We zijn op 17 december even tot bij de dokter gelopen. Die heeft een fotootje van me gemaakt en nu ben ik al drie centimeter groot. Superdesuper, toch? Ik heb al handen, voeten en een hoofdje, de rest moet nog een beetje komen. Maar geen nood, we hebben nog tijd. De dokter heeft trouwens berekend dat ik niet op 21 maar op 22 juli zal geboren worden. Kwestie van de koning niet van zijn eer te beroven he;-)
Hier kan je al eens kijken naar mama's buik. De eerste foto is van 30 november, de tweede van 19 december. Nog niet veel verschil te merken, maar dat komt zeker nog wel. Dat komt...
Jefke Et voilà, ik ben er ! Ik ben Jefke, en ik ben vier millimeter groot. Ja, je leest het goed: vier millimeter. Mama Gitte is zwanger van me sinds ongeveer 14 oktober. Nu dus al zeven weken. Ik ben er nog niet, maar je zal hier kunnen volgen hoe het met me gaat, wat ik doe en niet doe, en hoe het met mama gaat. Als je me wat wil vertellen, kan je hier gewoon een berichtje posten hoor; ik kan namelijk al lezen. Flink he ;-)
Graag tot gauw. Eerst nog wat groeien.
Dit is 'm ! Vier dagen oud en zoooooo liefjes ! Je zou er toch meteen verliefd op worden? Ladies, watch out, Wannes is on his way ! Volgens mij wordt het een ladykiller. 
Nu heb ik niet zoveel ervaring met zwangere buiken, maar volgens mij is dit een gi-gan-ti-sche buik.... Jefke zit nu acht maanden in Gittes buik en hij blijft maar groeien. Klein probleempje wel: hij of zij ligt nog niet in de juiste positie. "Hij ligt nog in stuitligging," heet dat in de officiele termen... Geen drama, sommige baby'tjes draaien zich wat later dan de rest, maar over twee weken moet ie toch zeker gaan draaien, anders moeten we een keizersnede overwegen... Nog geen ramp natuurlijk, maar toch...
Mama was eerst wat ongerust omdat ze de zwangerschap niet 'zag', maar die onrust moet nu volledig verdwenen zijn. Ze heeft een buik en wat voor een ! Ik vind haar heeel mooi zwanger. Jefke zit helemaal vooraan in d'r buik en daar zit ie blijkbaar goed. We zijn intussen wel al beginnen aftellen. Bijna midden mei nu, dat wil zeggen dat we nog ... 2 maanden en een half geduld moeten oefenen. Geduld is niet mijn sterkste kant, maar ik kan er zo weinig aan veranderen, he... Eerst moet mama's buik nog wat opzwellen... 
Voilà, c'est moi. Ik ben nu al zo groot geworden dat de dokter geen foto van mij kan maken waar ik helemààl opsta, maar goed, hier toch mijn hoofdje. Ik lig heerlijk naar de sterrenhemel te kijken en als ik dat niet doe, dan speel ik wat met de mams. Ik vind het leuk om te ontdekken dat telkens ik haar een trap geef, dat ze dan haar hand op me legt en begint te lachen. Dat vindt ze dus leuk en ga ik in het vervolg veel vaker doen. Volgens mij word ik voetballer als ik groot ben. Of voetbalster. Tante Katrien weet trouwens nog steeds niet wat ik ben. Hoedanook, we zijn nu zes maanden ver en ik weeg 700 gram. Mooi he !
Ik zit nu al zes maanden in mama's buik. Het wordt daar heus wel gezellig. Maar mama en papa hebben net de hele badkamer verbouwd, de kinderkamer en het terras moeten ook nog gebeuren, papa heeft ontzettend veel en hard gewerkt en ook mama heeft net een examenreeks op school achter de rug. 't Is goed geweest voor eventjes. Mams en paps zitten nu in Spanje, een goeie vijftien dagen. Rusten, zonnen, genieten.... Met mij ! De eerste vakantie met ons drietjes dus en eigenlijk ook de laatste vakantie met hun tweetjes. Na de paasvakantie komen ze terug ! Ik hoop dat ze ervan profiteren...
Mams en paps. Gelukkig met wat ik ben. Zoon of dochter, zij weten het. Ze zijn er blij mee, ze stralen. Net als die mooie lentedag. 't Wordt een mooi gezinnetje. Mama geniet nu van de zwangerschap. Ik zit nu vijf maanden en een week in haar buik. 't Is nog niet te zwaar en ze is niet meer ziek. Binnenkort beginnen ze aan mijn slaapkamertje. Maar eerst nog wat genieten. 
En zeg nu nog maar eens dat ik niet groei. Die kleine bolling op mama's buik, daar zit ik. En ik word nog een pak groter. Koop maar al andere - grotere- broeken mams !
